Karate betekent lege (Kara) hand (te), met andere woorden: het is een manier om zich te leren verdedigen zonder wapens. Vuisten, handen, ellebogen, knieën, voeten worden doeltreffend ingezet om zich te verdedigen.
Karate is echter meer dan een manier om zich te verdedigen: het is ook lichaams-cultuur. Hiermee wordt bedoeld dat de spieren gelijkmatig ontwikkeld worden, dat men een meer dan gemiddelde lenigheid heeft en een overeenkomstig reactie-vermogen ontwikkelt.
Pedagogen zijn het er ook over eens dat karate een uitstekend middel is om de persoonlijkheid te ontwikkelen zowel in lichamelijk als in geestelijk opzicht.
Kenmerken Japanse Karatestijlen
Goju Ryu
Werd ontwikkeld uit o.a. Naha-te. De populariteit is oorspronkelijk te wijten aan het succes van Kanryo Higashionna (1853-1917). Higashionna opende in Naha een dojo waarin hij 8 vormen beoefende, overgebracht uit China. Zijn beste leerling, Chojun Miyagi (1888-1953) vormde het Goju Ryu (hard-soft way) in 1930, uit de harde stijl van zijn meester en de soepele technieken van de Chinese school uit Kume. In Goju Ryu ligt de nadruk op de combinatie van soepele cirkelvormige weringen gevolgd door snelle krachtige opeenvolgende tegenaanvallen.
